De Eerste, Enige, Echte Nederlandse Wielrijders Bond
De Fietsersbond is oorspronkelijk in 1975 in Utrecht ontstaan als een activistische groep mensen. Uit noodzaak: in de jaren ’60 groeide het autobezit explosief en het fietsgebruik was naar een historisch dieptepunt gedaald. De naam ‘Eerste, Enige, Echte Nederlandse Wielrijders Bond’ was een beetje om de ANWB te pesten. Dat leidde in 1977 tot een rechtszaak, die de ENWB alleen maar in de kaart speelde. Toch moesten ze hun naam veranderen in ENFB (Enige Echte Nederlandse Fietsers Bond). Maar ze hadden wel naam gemaakt.
Fietspaden worden steeds drukker, maar ze groeien niet mee
Esther van Garderen - Directeur Fietsersbond vertelt: “Uiteindelijk zijn we de Fietsersbond geworden. We hebben ruim 160 lokale afdelingen, 2.000 vrijwilligers en willen Nederland fietsvriendelijker maken. Ongeacht waar je wieg heeft gestaan. Landelijk en lokaal wordt er gelobbyd voor de fiets. Onze vrijwilligers houden de gemeentes bij de les. Zo zien we dat 80% van de fietspaden nog niet aan de CROW richtlijnen - breedte van de fietspaden - voldoet. Het wordt steeds drukker op de fietspaden, maar die groeien niet mee. Die zijn nog gebaseerd op een norm uit de jaren ’90. Er is nog veel te winnen wat dat betreft.”
In Nederland ziet men gelukkig de meerwaarde van fietsen
“We kunnen het niet alleen, daarom zitten we ook in de Mobiliteitsalliantie. Daar maken we ons hard voor onze standpunten als het gaat over fietsen en onze mobiliteitsvisie op gebiedsontwikkeling. Begin nou eens met woonwijken ontwikkelen waar fietsen en lopen voorop staat in plaats van naderhand fietspaden aan te leggen. De noodzaak van doorfietsroutes tussen dorpen en steden is nog steeds een aandachtspunt. Vooral de veiligheid speelt een grote rol daarin.” Van Garderen vervolgt: “Gelukkig is de fiets in Nederland apolitiek. Als je kijkt naar Engeland, dan merk je veel meer dat het een politieke strijd is tussen auto’s en fietsen.”
We worden wel eens weggezet als klimaat-gekkie
Van Garderen gaat verder: “We merken ook wel weerstand hoor. Vooral tegen de 30 kilometer zones in de stad als nieuwe norm, zodat iedereen veilig door de openbare ruimte kan. Tsja, als je veel fietst (en niet aan wielrennen doet) dan ben je al snel een
‘klimaatgekkie’ of links. Maar het gaat over veiligheid. Brussel is een stad met 4 banen door de stad. Ze zijn naar 30 km per uur gegaan. Daar is het aantal slachtoffers gehalveerd zonder de wegen aan te passen. Snelheid eruit maakt echt een groot verschil.”
De fiets heeft een extreem emanciperende werking.
Het is wetenschappelijk onderzocht: je brein wordt geactiveerd als je in een fietsflow komt. Je blijkt echt te ontladen en te ontspannen. “Wist je dat in Nederland meer vrouwen fietsen dan in andere landen? Dat is echt uniek. Dat vrouwen een broek dragen komt door de fiets! Het is ook goed voor kinderen om op een fietsje te zitten en de wind in hun haartjes te hebben. “Fietsen geeft je fietsgeluk en ruimte in je hoofd.”, besluit van Garderen.